نه برادر جان! بیهوده خودت را خسته نکن! دست تو نیست. یک روزهایی جریان خروشان زندگی چونان با خود می بردت که هر لحظه اش برایت حس خفگی می آفریند. بخواهی نخواهی مسیریست که یا باید درش خفه شوی و بمیری یا اینکه خودت را رها کنی. بله برادر جان! وقتی خودت را رها کردی و آسوده خودت را به دست موجها و جریان سپردی روی آب شناور می شوی و فشار کمتری را تحمل می کنی. فقط باید زنده بمانی! و وقتی از شیب رود گذشتی آنوقت مسیر زندگی آنقدر آرام و مهربان می شود، آنقدر منظره اش قشنگ می شود، آنقدر همه جا سبز می شود که هیچ فکرش را نمی کردی! آنوقت می فهمی خوشبختی. و این لذت خطیر چنان در بند بند جانت رخنه می کند و آنچنان صورتت را به لبخند آراسته می کند و آنچنان چشمهایت را به اشک شادی تر و آنقدر قلبت به هیجان می افتد که به نفس نفس می افتی و فکر می کنی گنجایش این همه دلخوشی و آرامش و خوشبختی را نداری. و گاهی آنقدر چشمت نگران، اطرافت را می پاید که "نکند اندوهی سر رسد از پس کوه"! و سریع خودت را جمع می کنی. اما می دانی! خاطر جمعی که هست! بله هست! آمده که بماند و تو در دریای خوشبختی شنا می کنی!
چه کسی می گوید خوشبختی ای وجود ندارد؟ چه کسی گفته چون جوان ایرانی هستی باید افسرده و پژمرده باشی؟ مگر خوشبختی چیست؟ مگر ما چه می خواهیم؟ همین قدر که بدبخت نباشی، خوشبختی.
چه لذتی بالاتر از اینکه با مادرت 2 ساعت سر چطوری پشت پنجره ی کشویی آشپزخانه را پاک کنید بدون اینکه پنجره را از قالب در آورید و کج کردن کفگیر و سیخ و... بخندی؟
چه لذتی بالاتر از اینکه با دمپایی قرمز و صورت کثیف بروی سوپری 2 کوچه پایین تر بستنی و پودر لباس شویی بخری؟
چه لذتی بالاتر از اینکه دور پارک نوساز روبروی خانه قدم بزنی و یادت بیفتد لابلای این کوچه ها بزرگ شدی، دوست پیدا کردی، قهر کردی، آشتی کردی، مدرسه رفتی، دانشگاه قبول شدی، 18-19 سال پیش شبهایش صدای گرگ و شغال شنیدی؟
چه لذتی بالاتر از اینکه گربه ی ماده ای زیر زمین خانه ات لانه کرده با سه بچه اش و تو هر شب برایشان شیر می بری؟
چه لذتی بالاتر از اینکه احساس کنی خوشبختی؟
خوشبختی با هیچ چیز نمی آید. تویی که خوشبختی را بوجود می آوری.
گاهی فکر می کنم نسبت به یک دختر 23 ساله زیادی تجربه ی تلخ و شیرین دارم. به همین دلیل گاهی سرریز می کنم.
من خوشبختم و زندگی ادامه دارد....
خوب و خوشبخت باشید...
چه کسی می گوید خوشبختی ای وجود ندارد؟ چه کسی گفته چون جوان ایرانی هستی باید افسرده و پژمرده باشی؟ مگر خوشبختی چیست؟ مگر ما چه می خواهیم؟ همین قدر که بدبخت نباشی، خوشبختی.
چه لذتی بالاتر از اینکه با مادرت 2 ساعت سر چطوری پشت پنجره ی کشویی آشپزخانه را پاک کنید بدون اینکه پنجره را از قالب در آورید و کج کردن کفگیر و سیخ و... بخندی؟
چه لذتی بالاتر از اینکه با دمپایی قرمز و صورت کثیف بروی سوپری 2 کوچه پایین تر بستنی و پودر لباس شویی بخری؟
چه لذتی بالاتر از اینکه دور پارک نوساز روبروی خانه قدم بزنی و یادت بیفتد لابلای این کوچه ها بزرگ شدی، دوست پیدا کردی، قهر کردی، آشتی کردی، مدرسه رفتی، دانشگاه قبول شدی، 18-19 سال پیش شبهایش صدای گرگ و شغال شنیدی؟
چه لذتی بالاتر از اینکه گربه ی ماده ای زیر زمین خانه ات لانه کرده با سه بچه اش و تو هر شب برایشان شیر می بری؟
چه لذتی بالاتر از اینکه احساس کنی خوشبختی؟
خوشبختی با هیچ چیز نمی آید. تویی که خوشبختی را بوجود می آوری.
گاهی فکر می کنم نسبت به یک دختر 23 ساله زیادی تجربه ی تلخ و شیرین دارم. به همین دلیل گاهی سرریز می کنم.
من خوشبختم و زندگی ادامه دارد....
خوب و خوشبخت باشید...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر